ساده میگیرم...، ساده میگذرم...،
بلند میخندم و با هر سازی میرقصم !...
نه این ک دل خوشم !
نه این که شادم و از 7 دولت آزاد،
مدت طولانی شکستم ، زمین خوردم ، سختی دیدم ، گریه کردم و حالا...
برای زنده ماندن خودم را به "کوچه ی علی چپ" زده ام !...
روحم بزرگ نیست ! دردم عمیق است...
میخندم که جای زخم ها را نبینی...
نظرات شما عزیزان: